Arthur Bont als drummer en songwriter
Nieuw album met Milk2.0
Artist news 10-12-2014 15:56
Wij kennen Arthur Bont vooral als cajónspeler en -educator (met zijn uitstekende dvd Cajón Spelen en talloze workshops), maar ook als drummer is hij bijzonder actief en timmert hij al jaren aan de weg. Bij americana/swamp-band Louisiana Radio, als begeleider van Amerikaanse bluesartiesten op hun Europese tournees (en bijvoorbeeld ook op het album Smittys Blues van Byther Smith), en in talloze projecten met bijvoorbeeld zangeres Susan Seegers, Zanger Gé Reinders en in het theater met Irena Filippova. Dat wisten wij natuurlijk ook, maar toch hebben we nog een talentje van de hyperactieve slagwerker over het hoofd gezien: hij schrijft ook verdomd goede popliedjes. Dat doet hij samen met zangeres Diana van Achterbergh bij de reďncarnatie van hun band Milk van tien jaar terug: Milk2.0. Daar moeten we meer van weten.
door Bouke Bijlsma
Voor het album Tales Of The Unknown schreven Bont en Achterbergh dertien volwassen poptracks met een (zeer) lichte americana/country-inslag, mooie koortjes en steeds mooie muzikale wendingen. Hoe zijn die precies tot stand gekomen, en op welk instrument bedenkt Bont de liedjes?
‘Ik bedenk mijn liedjes altijd op de gitaar. Meestal maak ik een eerste schets, waarbij ik uitga van een melodie/zanglijn. Die neem ik op, zing dan het eerste idee voor de zanglijn zelf in, en mail ik naar Diana. Zij werkt daaraan verder, bedenkt bijvoorbeeld de koortjes en schrijft lyrics en zingt vervolgens haar versie in over mijn track heen. Zij stuurt haar track dan weer naar mij. Bij deze plaat hebben we de muzikanten vervolgens in de studio vrijgelaten in het bedenken van partijen, we wilden ieders eigen creativiteit de vrije loop laten. Soms stuurde ik dan een beetje bij. De koortjes zijn dus soms al door Diana verzonnen, maar in sommige gevallen ook door gitarist Dirk Jan Vermeij in de studio.’
Bekijk hier de videoclip van Can’t Cry door Milk2.0
De formatie Milk is niet nieuw. Tien jaar geleden was er een eerste versie van de band, die behoorlijk aan de weg timmerde en een gouden toekomst tegemoet leek te gaan. Op www.milk-music.com lezen we: ‘MILK2.0 is een vervolg op onze band MILK, waaraan we tussen 1999 en 2005 heel hard hebben gewerkt. Wij, Arthur Bont en Diana van Achterbergh, verzamelden een droomband om ons heen voor de muziek die we samen schreven. In samenwerking met Wisseloord Studio’s en hun platenlabel NWR maakten we een prachtplaat en vervolgens twee singles. We stonden op festivals, werden gedraaid op de radio en er werd een documentaire over ons uitgezonden in Het Uur van de Wolf. Na enkele hectische jaren stopten we in 2005 met spelen. Het was tijd geworden onze eigen weg te gaan. Arthur als beroepsdrummer en slagwerker, Diana volledig buiten de muziek.’
Nu, na een min of meer toevallige reünie, hebben jullie elkaar weer gevonden en zijn jullie nieuw materiaal gaan schrijven. Opnieuw volgens de eigen site: ‘Dit keer zonder alle ‘poeha’ van de muziekindustrie, die achteraf toch ook zwaar op onze schouders had gedrukt. Geld verdienen was geen doel, hits scoren hoefde niet meer en Pinkpop evenmin. Alles zou nu gaan om de muziek maken die we mooi vinden, in eerste plaats voor ons zelf.’ Wat betekende dit wegvallen van de druk om te scoren voor de muziek?
‘Het feit dat de commerciële druk is weggevallen is een zegen geweest voor het proces. We zijn daardoor vrijer en creatiever geweest, wat niet alleen leuker was, maar ook mooiere resultaten heeft opgeleverd. De focus van het proces werd tien jaar geleden nog wel eens verlegd naar andere dingen dan de muziek. Overigens stonden we daar toen voor 100% achter, nu hebben we een andere weg gekozen.’
Wat is je opstelling bij deze band? Op de cd zo te horen een vrij standaard drumset, bij foto’s zag ik ook een soort hybride cajon-met-framedrum-set-up.
‘De opnames heb ik inderdaad ingespeeld met een standaard Yamaha Club Custom drumset. De drums wilde ik vooral sober en dienstbaar aan het liedje spelen. Later heb ik percussie overgedubd, maar wilde ik standaard percussieopvattingen ontwijken; de percussie eerder neerzetten als een soort sfeer in plaats van een aanvulling op het ritme. Live zou ik kunnen spelen met of een drumkit of een cajónset. Ik speel live inderdaad vaak met hybride set-ups, maar in de studio heb ik alle percussie-instrumenten los per spoor opgenomen.’
Als drummer speel je vrij veel in bluesformaties, als cajónero doe je weer hele andere dingen, en in dit bandje is het vrij rechttoe rechtaan pure popliedjes begeleiden. Komt het spelen van deze muziek het meest in de buurt van jouw eigen muzieksmaak? En is er sowieso een verschil in favoriete muziekstijl om te spelen per instrument/set-up?
‘Ik denk dat liedjes die je zelf schrijft altijd dicht bij jezelf staan. Mijn smaak is heel breed. Ik heb inderdaad in het verleden veel bluestournees met Amerikaanse artiesten gedaan, maar ik heb ook heel veel wereldmuziek, theater, pop- en rootsmuziek gespeeld met bijvoorbeeld Louisiana Radio. Ik houd zelf vooral van popliedjes met een sterke melodielijn met een twist. Dat hoor je denk ik terug in de plaat, evenals de verschillende muziekstijlen waar ik als muzikant iets mee heb. De associatie met americana zit hem op deze plaat vooral in de mooie koortjes en niet zozeer in de nummers zelf.’
Hoe hebben jullie de drums opgenomen, en wat was daarbij de soundvisie?
‘Eigenlijk hebben we deze hele plaat live opgenomen, dus dat betekende dat ik samen met de andere muzikanten (Lucas Beukers, Janos Koolen en Dirk Vermeij) in één ruimte zat. De overspraak bleek nihil, dus dat werkte fijn, en uiteindelijk hebben we besloten om in het mixproces niets daarvan weg te halen. Daar was ik heel blij mee, want ik wilde het graag zo puur mogelijk houden. Alleen bij een paar van de nummers hebben we achteraf toch nog een extra sample op snare gezet, om het geluid wat aan te dikken.’
Betrapte ik jou bij een paar nummers nou op onvervalste Ringo-fills of ben ik gek?
‘Dat van die Ringo fills klopt! Bij sommige van mijn drumpartijen heb ik verwijzingen gespeeld naar een aantal helden van mij (Ringo Starr, Levon Helm, Steve Gadd, Jerry Marotta) Heb ik gewoon gedaan omdat het kon en ik het leuk vond. Grappig dat je dat hoorde!’
In een nummer als Weep zit een prominente percussiepartij. Kun je daar meer over vertellen (welke instrumenten, hoe ontstaan, hoe aangepakt et cetera)?
‘Ik heb gebruikt: een drumset, bassudu en een ghatam (een soort kleipot die veelal gebruikt wordt in klassieke muziek in Zuid-India, met een beetje tabla-achtig geluid). Weep heb ik eerst live met de band ingespeeld met een clicktrack. De snaredrum, bassdrum en hihatpartij heb ik ingespeeld met in de ene hand een brush en in de andere hand een drumstick, wat een beetje een shakereffect geeft. Daarna de ghatam en dan de basudu; ik wilde een beetje loop-achtige groove. Ter ondersteuning van de trage melodielijn, met een twist, wat door de ghatam komt. Aan het einde heb ik nog twee floortoms gedubd.’
Wat zijn verder jouw invloeden, als drummer, als cajónspeler/percussionist en als liedjesschrijver?
'Als drummer: Stewart Copeland in zijn Police-tijd, Gary Husband bij Alan Holdsworth, veel Nashville sessiedrummers, Manu Katché vind ik te gek, maar ook Vinnie Colaiuta, Dennis Chambers, Jim Keltner, enzovoorts. Ook Richie Hayward van Little Feat, Chris Dave en Brian Blade zijn helden
Als cajónspeler/percussionist: Cepillo, Rubem Dantas, Trilok Gurtu, Evelyn Glennie en nog veel meer..
Als songwriter: Peter Gabriel, Beatles, Radiohead, Snowpatrol…'
Wat zit er allemaal nog meer in het vat?
‘Ik ben op dit moment een theatertournee aan het doen die loopt tot maart 2015: Doctor Zhivago met Hans Visser en Irena Filippova. Is heel leuk, een multimediashow met een live band. Hans Visser is iemand met wie ik al jaren zeer prettig samenwerk.
‘Ook word ik regelmatig gevraagd voor studiosessies als drummer en percussionist, dus ook komende tijd ga ik weer opnames inspelen voor allerlei projecten/albums. Dat is iets wat ik ook heel leuk vind om te doen; bij sommige projecten heb je veel ruimte en andere mensen weten juist precies wat ze willen. In beide gevallen vind ik het altijd uitdagend om te doen.
‘Ik ben bezig samen met een bevriende bassist (Peter de Bye) instructielessen voor bas en drums te ontwikkelen, die we online willen gaan aanbieden. We willen daar binnenkort een pilotvideo voor maken. Uiteindelijk is het idee om hiermee een soort muziekeducatie-platform op te zetten en eventueel ook een dvd uit te brengen. Misschien komt hier een serie uit voort, ook met andere instrumenten. Maar dat gaan we nog bekijken, dus is nog in ontwikkeling! Jullie gaan ervan horen!
‘Ik ben ook aan het nadenken over een opvolger van mijn instructie-dvd Cajon Spelen met nieuw lesmateriaal, voorbeelden en oefeningen voor de cajón.
'En ik ben aan het schrijven voor een derde Milk2.0-album. Hopelijk kunnen we in 2015 opnames maken.’
