Hans Cleuver 8 mei 1947 - 4 maart 2018

In Memoriam

Muzieknieuws 08-03-2018 10:02

Op 4 maart is Hans Cleuver overleden, icoon van de Nederlandse drummerswereld. Hij werd 70 jaar. Op social media gonsde het meteen van de getuigenissen waarvan je een paar citaten in dit artikel vinden kan. Van Franc auf dem Brinke, Gabriel Laurens, Michael Schack en Kim Weemhoff.
Erk Willemsen en Dennis Boxem doen dat hier persoonlijk en vanuit Slagwerkkrant. Voor ons blad heeft hij veel betekend. Vanaf eind jaren tachtig tot nu!

Oscar Kraal, die lange tijd leerling én docent was bij Drumschool Cleuver, en sinds enige tijd ook medewerker van Slagwerkkrant is, doet elders op onze site heel persoonlijk getuigenis in een prachtig  In Memoriam. Klik hier.

Erk Willemsen
Hans Cleuver is bijna vanaf het begin af aan bij Slagwerkkrant betrokken geweest. Als adverteerder voor zijn drumschool, als schrijver van tal van cursuspagina’s, als inspirator en stimulator. De familie van Hans Cleuver verwoordt in de rouwkaart: ‘Wij zullen zijn humor, tomeloze energie en gedrevenheid, zijn altijd aanwezig zijn, zijn onrust en zijn bij tijd en wijle onuitstaanbaarheid vreselijk missen.’ En zo is het. De laatste jaren had hij zich al teruggetrokken, verbleef veelal in Thailand. In 2015 werd hij ziek. Diagnose kanker. Op 4 maart overleed hij.

Hans Cleuver begon zijn carrière bij Ramses Shaffy, gevolgd door Focus. Daarna richtte hij in 1982 zijn beroemde drumschool in Scheveningen op, Drumschool Cleuver. Met enorme power en volharding gaf hij lessen aan beginners en gevorderden en zorgde ervoor dat een hele generatie drummers klaargestoomd werd voor het vak, van Oscar Kraal, Eric Hoeke, Mario Goossens, Taco Gorter, en Richard Heijerman, tot onze eigen Dennis Boxem, Jamie Westland, Jeroen Booy, Ruben van Roon, Andre Kemp, Rob Snijders, Eveline Carels en zijn eigen dochter Emilie Cleuver. Velen onder hen werden ook docent op zijn school. In het interview met hem in Slagwerkkrant 102, maart-april 2001 zegt hij: ‘Alle leraren heb ik zelf les gegeven, want ik wil dat de lessen mijn adem hebben. Ik geef zelf nog steeds les, zo’n vijftig uur per week. Lesgeven is alleen lonend als je het veel doet, want vergeleken met andere beroepen is het uurloon niet echt riant. Daarnaast moet je adverteren zodat je in de picture blijft, en je moet genoeg leerlingen houden dus je lessen moeten goed zijn. Daarom heb ik bijvoorbeeld altijd actueel lesmateriaal: boeken, cd’s, video’s.’ Hans was altijd ‘aan ‘. Soms zuchtte je als de telefoon weer ging, maar na ieder gesprek was je blij hem gesproken te hebben. Altijd inspirerend!  In 2009 droeg hij de fakkel van Drumschool Cleuver over aan Richard Moelker en zocht zelf de zon in Thailand op.

Hij schreef, vaak in samenwerking met zijn docenten, tal van cursussen voor Slagwerkkrant. Ook adverteerde hij jarenlang in bijna elke editie van Slagwerkkrant, met vaak provocerende teksten. De bekendste is: ‘Drummen is een vak en een vak moet je leren’, het credo waaruit de werk- en leshouding van Cleuver duidelijk bleek.

Hans was altijd recht voor z’n raap, tot vlak voor zijn dood. Hij mailde me toen het snel slechter met hem ging: ‘Ik ben bang snel te overlijden, schrijf maar een leuk stukkie I.M.! Ik wil je graag bedanken voor alle fijne samenwerking die we hebben gehad. Je hebt me altijd met raad en daad bijgestaan, dat ben ik nooit vergeten. Fijn jullie gekend te hebben’. Dat raakt. Een grote mond, een klein hart; een cliché, maar bij Cleuver een waarheid als een koe. Toen we intensief samenwerkten belde hij vaak. Soms om half  8 ’s ochtends: ‘Ja, Hans hier. Even checken of je net als ik wel al aan het werk bent. Daaaag.’



Dennis Boxem
Ik was 14 of 15 toen ik begin jaren negentig bij Cleuver de drumschool binnenstapte. Ik wilde serieus leren drummen, en dan ging je naar Cleuver. Dat wist iedereen. Want daar had het marketing-genie Hans Cleuver wel voor gezorgd. Maar tegelijkertijd was daar geen woord van gelogen, want de vibe die op dat moment bij de school hing was voor een leergierige drummer als ondergetekende enorm inspirerend. Het lerarenteam bestond uit een groep jonge honden: Ed de Groot, André Kemp, Oscar Kraal, Richard Heijerman, en al die leraren deelden buiten de lessen om hun ervaring met elkaar. Cleuver zelf stormde als een wervelwind door de docentengroep heen. Altijd luidruchtig, soms op het eerste gezicht volledig chaotisch, maar alles altijd dik voor elkaar. Natuurlijk, het kon voorkomen dat je een les bij hem had en dat voor de derde keer de telefoon moest worden opgenomen: "Ja, eh. Oefen jij maar effe door, dan ben ik zo weer terug!" Hans wist het echter altijd zo voor elkaar te krijgen dat je net blij was met die vijf minuten extra om je ledematen weer uit de knoop te krijgen. Want boven alles was 'Cleuf' niet alleen een vakman, maar ook een te gekke leraar. Met Cleuver kon je lachen, maar ook heel goed ruziemaken, want als hij het ergens niet mee eens was dan  kreeg je dat gewoon recht in je gezicht te horen. En het kwam uiteindelijk ook altijd weer goed. De laatste jaren was Hans nagenoeg uit de drummersscene verdwenen, met name omdat hij na zijn pensioen de door hem zo aanbeden zon had opgezocht. Maar de invloed van Hans Cleuver op de Nederlandse en Belgische drummerswereld valt niet te overschatten. Dankjewel Hans, ik zal je missen.

 

Franc auf dem Brinke
Ik leerde Hans midden jaren tachtig kennen toen hij nog bij Jacques Senf werkte. Hij gaf al drumles in zijn huis aan de Kanaalstraat in Scheveningen. Ik was conservatoriumstudent en we spraken veel over zijn tijd bij Focus en Ramses. Hij bracht me in contact met Thijs van Leer die een drummer zocht. Hans wilde niet meer het podium op en had grote plannen voor zijn praktijk. We deden samen de eerste clinicpresentaties voor Drumschool Cleuver. En we zagen het gebeuren: met zijn humor en dat knijpstemmetje pakte hij iedereen in. Maar het ging dieper: hij had de gave om mensen ‘aan te steken’ (zoals Oscar Kraal het zegt) met het heilige vuur. In de periode daarna ging het hard met het succes: steeds meer leerlingen, docenten, een enorme investering in het pand aan de Badhuisweg om twee studio’s te maken. Spannend maar hij wist wat ie deed en hij gaf 150%. Altijd trouwens. De naam Cleuver werd een begrip maar hij is daarbij helaas wel aan zijn gezondheid voorbij gegaan.

Blij dat ik nog even bij je ben geweest, Hans. Dank je voor je vriendschap. En je humor; wat hebben we gelachen samen! Rust zacht. Ik zal je missen!

 

Gabriel Laurens
Hans, ik ga je missen...
Je humor. Je snelle, scherpe, vaak rusteloze geest.
Je kennis en vakmanschap.
Je liefde en passie voor muziek en drummen en voor al diegenen die daar iets mee wilden doen.
Je enorme inspirerende energie die je met zovelen in de drummende gemeenschap hebt gedeeld en die voor velen een substantieel deel van hun vorming hebben uitgemaakt... maar bovenal zal ik die fijne momenten samen van mens tot mens missen waarin niets onbesproken bleef en we ontzettend hebben kunnen lachen ook.
Het begon voor mij die dag, vele jaren geleden, dat ik om 7 uur 's morgens bij je binnen kwam voor een lesje: " Wat? Heb je nog niet ontbeten?!" En je ging eerst eieren bakken voor me...
Je bent niet ongemerkt voorbijgegaan, Hans.
Je zou niet eens weten hoe dat moest, denk ik.
Man, wat heb jij veel gegeven...
Dank je wel lieve Hans.
Je hebt je rust meer dan verdiend.
R.I.P. Hans Cleuver

 

Michael Schack
Dé Benelux drumschool guru en steeds opiniërende drumduivel is niet meer. Rust zacht, Hans Cleuver. Je hebt velen en heel wat in drumgang gezet.


Kim Weemhoff
De (drum)wereld is een stukkie stiller geworden. Goede reis, Hans Cleuver.

 

zoeken
zoeken