CDemo-presentatie Nuestros Derechos
On Stage 02-02-2004 12:35
Terwijl de wanna be Idols hun best deden op televisie, speelden buiten het bereik van camera's diverse bands op podia in clubs, jongerencentra, buurthuizen, kroegen en societeiten. Vaak voor minder publiek, maar met minstens zo veel inzet en enthousiasme. En de redactie van Slagwerkwereld is weer overtuigd van het feit dat live 'bandjes kijken' nooit verveelt. In ieder geval niet zolang het net zo gezellig en onderhoudend blijft als het afgelopen zaterdag in de Bastille te Schoonhoven was.
Na een instrumentaal intro op akoestische gitaar, ging de band over op datgene wat ze het liefst spelen: een stevige pot opzwepende uptempo thrashmetal met harcore punk invloeden. De drie werkten zich met zichtbaar plezier in het zweet. De Bastille is voor muzikanten een dankbare zaal om voor te spelen: al tijdens het eerste nummer kwam het publiek los. Zulke positieve reacties uit de zaal zorgen er voor dat een band 'boven zichzelf uitstijgt' en beter dan ooit speelt. Noem het de magie van het moment, de chemie tussen band en publiek. Zo'n wisselwerking levert concerten op met zinderende, intense momenten.
Terwijl zanger/gitarist Jerry en bassist/zanger JW elkaar afwisselden op leadzang, bleef drummer Johnny onvermoeibaar doortikken achter zijn witte Tama-kit. Hij speelt weinig fills en muzikale versieringen, maar klinkt met zijn immer voortstuwende ritmes - gezien de stijl van de band - wel heel functioneel. Mede dankzij de strakke breaks, de podiumpresentatie (mannen in kilt! gaat dat zien!) en het plezier dat overduidelijk van alle drie de bandleden afstraalde, vloog het optreden van ruim een uur voorbij. Hoewel het publiek ook na twee toegiften nog bleef roepen om meer, hield de band het echt voor gezien. Het is bijna niet voor te stellen dat er met zulke optredens nog mensen zijn die op zaterdagavond voor de tv hangen...
